Mevsimlerden kış Şiiri - Aysel Çoban

Mevsimlerden kış
Ve o soğuk kış geceleri
İnsanın dışarıda iken kanının donduğu saatler
Biran önce eve gitmek için
Acele ettiğin uzun titrek dakikalar
Sıcacık sobanın hararetini düşlediğin anlar
Eziyettir insana
Eve gelindiğinde tüm vücudunun donduğu anladığında
O zaman yoksul ve aç olan insanları düşünürsün
Soğuk yorgan altında yaşamlar sürer
Ya ben de dışarıda kalsaydım
Şanslıyım bir evim var dersin.
Vakit kaybetmeden sıcak bir şeyler içersin
Gözlerin ansızın,
Sobanın kenarında kıvrılıp uyuyan kediye takılacak
Gidip bir güzel mıncıklayacaksın
Dışarıda lapa lapa kar yağıyor
Pencereden karın yağışını izlerken
Bu manzaranın yanda mısır patlağı yenir
Ve elindekilerle dalıp gidersin uzaklara
Az sonra gözlerde bir mahmurluk
Sıcak yatak hayaliyle farkında olmadan uyuklarsın