Mevsimler Ve Zaman Şiiri - Tekin Bekar

Gece; yalın ayak yıldızların mabedi,
Maharetli karanlığı, öldürmüş ışığı,
Kıskandırır ayın, yakamozları daveti,
Şarkısını söyler, rüzgarın asil çığlığı..!

Kayıklar uyur, salınarak bir köşede,
Dalgalar hafif hafif okşarken kayaları,
Deniz feneri dört döner biraz ötede,
Arar dört mevsimde, beklediği sonbaharı..!

Sabah; yıkar geçer gecenin krallığını,
Gecenin tüm cinayetlerini, bir bir aydınlatır,
Kabullenir artık karanlık, ışığın varlığını,
Çekip giderken, ardına dönüp hayıflanır..!

Küsmüştür ağaçlar, yaprakların gidişine,
Kalan son yapraklarda, teselli ararlar,
İçin için ağlarlar belki, yazın bitişine,
Sebebi hikmeti, köklerinden sorarlar..!