Mevsimler Sensiz Akar ' Üstad İrfan Yılm ...

Filizlenen umutlar sence kimin adına,
Karlı dağı aşarken ummana varamıyor?
Sevda ateşi yakar zemheri inadına...(*1)
Kulübeye can atan bir saray aramıyor,
Gizli sevda bir işe denmesin yaramıyor.

Yaramıyor denmesin toprağını kardelen,
Şubatın ayazında buzla sınıra gelen,
Boynu bükükken bile beyaz atlası delen.
Uzansın maviliğe bitsin artık yakarış,
Güneşe hasret başın toprağından bir karış...

Karış bir toprağından vuslatın rüzgârına,
Seni martın çiğdemi selamlasın yarına,
Benim gibi içlenme şükreyle baharına!
Güneş aktı geceye kimin ufku kararmış,
Hicran ateşi kimin bedenini sararmış?

Sararmış bedenini sevenler neden izler,
Kimdir çayda boğulan aşılmışken denizler,
Nisan bulutuna eş telaşımı kim gizler?
Zamanın dişli çarkı hasetinden çatlasa,
Aşk, denize yılana sarılmadan atlasa!

Atlasa sarılmadan senin aziz hatıran,
Saklanmıyor birtanem, beni hüzne batıran;
Umudun son dalını mayıs başında kıran,
Bir fermandan kim önler yayılan kördumanı,
Uçan bir kuştan bile senin yardım ummanı?

Ummanı yardım senin uğruna haziranda,
En uzun gün en kısa gece oldu bir anda,
Yakılan son çıram var karanlık hatıranda.
Kendi kendime dedim: Şimdi haline ağla!
İki gönül birleşmez ipliği pamuk bağla.

Bağla pamuk ipliği koparken ilk çekişte,
Ayrı düşen kâlpleri kendin de gördün işte!
Engine kanat çırpan umutlarım inişte,
Çaresizce bakınıp tutunacak dal arar,
Temmuz sonu verilen ruha elem bir karar.

Karar bir elem ruha kördüğümlü yemin var,
Gözden uzak tutulup gizlenen görkemin var,
Akrep ile Avcı'ya sakıncalı zemin var...(2*)
Kuğu'ya bir pay düştü tuzaklı alan adı...(3*)
Ağustosda kırıldı söyle niçin kanadı?

Kanadı niçin söyle his teli, pare simler? ...(4*)
Eylülün solgun yüzü zaten beni resimler.
Sevgimin ipeğini makaslayan kesimler!
Kim görür kim işitir gizli ağıt yakanı?
Kör sağırla kol kola, böyle bendeki kanı.

Kanı bendeki böyle kapanmaz yara varken,
Kim durdursun hekimler beni baştan savarken?
Bu tayfunun öncüsü ekimdeki rüzgârken,
Gönlümdeki eleme yeni sayfa eklerim,
Sevda yolunda boşa giderken emeklerim.

Emeklerim giderken düşlerin sır gelini.
Kasım tufanı ile ödettin bedelini,
Dünya'ya değişmezken ben saçının telini,
Bilemez ki çilemi beni bir kez arasa,
Canevimden kan emer gecedeki yarasa!

Yarasa gecedeki duayla çıkışımdan,
Kar yağmasa saçıma fırtınalı kışımdan.
Aralık tuğrasından ferman almış hışımdan:
Bir kez olsun değmedi elim bir gün eline,
Sensiz dört mevsim aktı bir yılın tüneline!

İrfan Yılmaz.