Özgürlüğüm Hayallerimdi

ülkesini seven fikir sevdalısıydım
mevsimler mevsimsiz yaşandı içimde

yıldızlar gibi insanlarda kayarmış
dünyadan koparılmış bir odada
bir sıkımlık canım korku verdi
düşünmeye aciz korkaklara
oysa yüreğim bir çocuk gibiydi

dünyayı saran düşüncelerimi
alamayacaklarını bilen beyinleri
bedenimi tutsak ettiler
dünyadan koparılmış küçük bir odaya

oda küçük içimdeki dünya büyüktü
kandırdım onları
yaşamak için isteklerimi öldürdüm
fikirlerim, sevdalarım nasıl canlıydı
bir bilseydiler
kendi korkularına ölürdüler

hapiste olmanın
tek özgürlüğü hayallerimdi
onlar benim umutlarımın
ülkemin geleceğine düşmandılar

yıllarımı aldılar
tartılar kendi terazilerinde
ipe saldılar çocuk sevinçlerimi

şimdi neredeler
hayatımın faili meçhulleri
ben ki bu kadar insana sevdalıyken
kötülüğe, zalime düşmanken
onlar nasıl kıydılar
vatana sevdalı yanımı
nasıl astılar dar ağacına

bir kuruşluk adamlar
bilmediler ki
hiç bir güzellik
barışmaz dar ağaçlarıyla