En az mevsimler kadar yalnız hayatım.
Kış soğuğuna benzeyen, gençlik baharım,
Ey kalbinde umudu tükenmiş kara bahtım.
Savaşmak sana mı kaldı? bak bu yüreğim yine yandı.
Mevsimler bir bir geçerken.
Bu baharda vefa nedir? bilmeyen dostlar da giderken.
Paramparça bir hayatın kıyısından geçerken.
Yalvarırım bırakılıp gitme, henüz çok erken.
GÜVEN GÜRDAP
Güven GürdapKayıt Tarihi : 2.7.2017 21:52:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!