Mevsimler hep kara kış Şiiri - Mehmet Kı ...

Baharı gözlerinin buğusunda bıraktım
Mevsimler hep karakış; yüreğimde mühürlü
Gülüşümü Yurdumun doğusunda bıraktım
Kirpiğimde kanlı yaş; yüreğimde mühürlü

Dağları bembeyazdı terk edip gittiğimde
Dicle ile Fırat’ın suyunda yittiğimde
Botan’da Mem-u olup Cizre’de bittiğimde
Meftunu olduğum düş; yüreğimde mühürlü

O yoksul coğrafyanın sayın ki çobanıyım
Senin iyi bildiğin o şehrin yabanıyım
Bir dervişin izinde yolunun kurbanıyım
Seccadeye sembol taş; yüreğimde mühürlü

Tenim Kars’ın ayazı sinem Amed’in suru
Dilim takılır bazen söyleyemez kusuru
Ütopyamda yel çok sert dertlerim sürü sürü
Bir garip yaralı kuş; yüreğimde mühürlü

Ayaklarım nasırlı ellerimse çatlamış
Dilim damağım kuru dudaklarım patlamış
Şu yorgun bedenimden çok badire atlamış
Gönlüm içmeden serhoş; yüreğimde mühürlü

Mehmet Kılıçel