Hani doğada,
İki tarafı ağaçlarla çevrili
kıvrılan bir yol vardır
sonu gelmeyecekmiş gibi
İşte ben o yolu yürüyorum ...
ta... ezelden beri
Ellerimde bir kaynak doğmasa
her bahar ayında
sulayamam
gözümde büyüttüğüm
güllerimi...
Isıtmasa yüreğimi yaz güneşi
göremem toprağın bereketini
öğrenemem
sevmeyi ve sevilmeyi
Rüzgar esiyor şimdi
Yağmur yağıyor sürekli
bu yolda havalar soğudu
belliki çok rutubetli
Sonra bakıyorum kendime
beyaz bir boşluktayım
Kendi yalnızlığını benimseyen
Mevsimlerden kıştayım!
Barış Kaya
Kayıt Tarihi : 25.11.2019 03:12:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Barış Kaya](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/11/25/mevsimler-gibi-13.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!