Mevsimler hüznü gösterirken,
Hüzün hep seni gecelerde sancıladı.
Sen doğduğun an kulağına Aşk okundu
ve adın Aşk konuldu.
Doğum leken sol yanıma sıçrarken,
Yüzündeki bebek tebessümün sol yanıma taht kurdu..
Sol yanın sol yanıma azap okudu.
Tutuldum sol yanına,
Oysa sol yanın-sol yanım...
Büyüme istedim hep ağlamaklı gözlerimle seni severken.
Çocuk kal.
İçimde sana dair ne varsa hepsini al,
Oyna…
Ama büyüdün..
Büyüdün kanlı gözlerimle seni kucaklarken.
Büyüdün sol yanımda bıraktığın k/is gibi…
Seni düşlerken
Üşüten,
Titreten
ve
Öldüren
Mağrur bir sonbahar titrekliği sardı dört bir yanımı.
Anladım “son/baharım” oldun!
M e v s i m l e r ç ı k m a z y o l d a...
Mevsimler ayrılığı gösterirken,
Hüzün esti sol yanımdan..
Sen gittiğin an kulağıma fısıldadı;
'Adı Aşk konulan her şey sol yanında paslı bir kaynak.
Sol yanın adı Aşk koyulmuş bir kaypak! ”
(06/05/10)
Çekdar ÖzerKayıt Tarihi : 22.6.2010 15:56:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!