Mevsimler Boyu Hüzün... Şiiri - Ulvi Ziya

Çiçek açtı kahkahalar
açmadan soldu gülümüz...
Dünyâ döndü çemenzâre
kurudu bizim gönlümüz...
Fidanlar meyveye durdu
Tad vermedi ürünümüz...
Yaza hemen vedâ ettik
çok uzun sürdü güzümüz...
Yazın yandık,kışın donduk
tümsek oldu hep düzümüz...
Dertler vücutta yer etti
sirkeler sattı yüzümüz...
Kederlerle sarmaşdolaş
geçti gece,gündüzümüz...

Gelecek nasıl,bilinmez
pişmanlık dolu mâzimiz...
Issız yollarda yolcuyuz
garibe benzer hâlimiz...
Günahla bezeli dünyâ
şükür,olmaz vebâlimiz...

Yazıları buza yazdık
eridi gitti sözümüz...
Gören zanneder virâne
cevâhir dolu özümüz...
Yalınız yaşayıp,öldük,
sâhipsiz kaldı ölümüz...
Mümbit toprak bulamadık
çorağa düştü dölümüz...

İşlerimiz yarım kaldı
boşuna geçti ömrümüz...