En zararsızı üşümelerin;
Karda,yağmurda,ayazda üşümek,
Çünkü çabuk geçer bu üşümeler,
Sıcak bir eli tutman bile ısıtır seni...
Ya! Yüreğin üşümüşse,
Gönlün buz tutmuşsa,
Ruhun ayazda kalmışsa,
Bir ömür üşürsün o zaman,
Güneşe en yakın yerde bile.
En müessiri üşümelerin,
Yapa yalnız üşümek,
Karşında duran,kapını vuran,
Halini soran yoksa eğer,
Hem üşürsün hem de terlersin
Mevsimden mevsime girersin
Akrebin zehrini almış bir beden gibi...
Bundan da kötüsü üşümelerin
Bilmemek üşümeyi, hiç üşümemek,
Soğuğu, ayazı ve yalnızlığı,
Kimsesizliği, terk edilmişliği bilmemek
Beşinci mevsimde beklemek,
Ve hep terlemek su akarken bedeninden,
Ruhunun susuzluğunu hissetmek,
En kötüsü üşümelerin...
Kayıt Tarihi : 10.1.2008 09:23:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!