Mevsimler Şiiri - Genç Kalem

I.
Kış güneşi
İçini ısıtır sevgililerin
Ayrılırken köşe başında
Dudaktan dudağa kanatlanan
Yüklemi karışık duygularla
Kardan bir adam utanarak
Gözlerini kaparken

II.
Yaz güneşi
Sıcağına aldanmayın sakın
O mavi göğün büyüsü
Aşkın süsüdür besbelli
Her gün adamın avucunda
Kimsesiz bir papatya
Yüreğinden koparılmış

III.
Sonbahar güneşi
O kuru dalın ucunda
İlmekle boynuna dokunmuş ip
Azılı düşmanıdır rüzgâr
Korkma sakın sarı yaprak
Düşünce o kadar acımayacak
Son arzun sorulduktan sonra

IV.
İlkbahar güneşi
Koltuğunun altında çocukluğu
Masalına giden kapıyı arar durur
Arasın dursun bakalım
İçi ısınmış besbelli
Yüklemi püsür duygular
Dudağının kenarından el sallıyor