Mevsimler Şiiri - Recep Odacı

''Hazan libasını giyindim'' diyen;
Mevsimin güzeldir ve beğenidir.
Gelip dönmeyen mi var ebediyen?
Daima her çağ da ''insan'' yenidir,
Asıl takvimlerdir bitip eskiyen.

Her gelişten gidiş değildir erken,
Zaman tuvalinden geçer mevsimler.
Işıltılar azar azar sönerken;
Düşen son gazele çizer resimler,
''Kader'' sahibine geri dönerken.

Farkım yok ağaç, dal, yaprak, çiçekten,
Dört mevsim dördünden ümit var oldum.
Kalmasın diyerek bir damla şekten;
Boşalıp boşalıp tekrardan doldum,
Beni ben yapan O yalın gerçekten...