Emeğini avuçlarının arasında saklar çocuk,
Geleceğini bugününe yavaş yavaş katık eder.
Sonra bir an elinden uçuverir uçurtması,
Misketleri karanlık bir çukura düşüverir.
O yine avucunu sıkı sıkı kapalı tutar,
Ağlamaklı gözlerle çevresine bakınır.
Bilir aslında giden renkli uçurtmalardır,
Yorgun gözümün halkalarında
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Devamını Oku
Güller gibi fecr oldu nümayan,
Güller gibi... sonsuz, iri güller
Güller ki kamıştan daha nalan;
Gün doğdu yazık arkalarında!
Altın kulelerden yine kuşlar
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta