Mevsiminde Açan Çiçekler

Emeğini avuçlarının arasında saklar çocuk,
Geleceğini bugününe yavaş yavaş katık eder.
Sonra bir an elinden uçuverir uçurtması,
Misketleri karanlık bir çukura düşüverir.
O yine avucunu sıkı sıkı kapalı tutar,
Ağlamaklı gözlerle çevresine bakınır.
Bilir aslında giden renkli uçurtmalardır,
Dostluklardan arda kalan misket taneleridir.
Hepsi gider; uçar, erir, ister, düşer, bekler.
Sonra yeniden avuçlarına bakınca sevinir,
Çünkü mevsiminde açar tüm çiçekler…

(11.11.2009)