Mevsimin Yaprağı Şiiri - Mahmut Türk

sen beni tanımazsın
esirgersin dallarımdan kuşları
güvercin saraylarında göğe bakar gözlerin
yüreğin savaşa hazır.

serçe kanadı gibi bir telaşla
günahtan kaçar gibi kaçarım güzelliğinden
sen beni tanımazsın
köylerim temiz ve aç insanlarla dolu...

söylesinler seni her türküde
yanakların al al, ellerin ipince
doyasıya sevemeden ölsün oğlanlar...

çatlayan mevsimden belledi dudaklarım
dışarısı ölümüne kuş.