Ellerini tutsaydım, öperek koklasaydım,
Şu yalancı dünyada, biraz mutlu olsaydım.
Şu kahbe kaderimde, biraz baht saklasaydım,
Ne olur! gözlerinde, mevsimler ben olsaydım.
Hiç görmesem yüzünü, tutmasam ellerini,
Peteğim olsan da sen, tatmasam ballarını.
İçimde açarsın hep, saklarım güllerini,
Ne olur! sözlerinde, mevsimler ben olsaydım.
Her gece benimlesin, daima yanımdasın,
Bir kelebek olursun, ömrümce tenimdesin.
Sen benim bir tanemsin, akan şu kanımdasın,
Ne olur! gözlerinde, mevsimler ben olsaydım.
Bitmeyen yeminimsin, hiç dönmedim sözümden,
Gözlerim ayrılır mı? güller açan yüzünden.
Ahh bir görebilsen sen, bir de benim gözümden,
Ne olur! sözlerinde, mevsimler ben olsaydım.
Kalbin ilk heyecanı, son aşkım oldun benim,
Cananım iki gözüm, ahdımda kaldın benim.
Perinin öksüz olan, ruhuna gülsen benim,
Ne olur! gözlerinde, mevsimler ben olsaydım...
Nurdane Diken...
22.11.07-0.30- İst..
Kayıt Tarihi : 6.2.2008 16:27:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!