Artık saymaya ellerimin parmağı yetersiz.
Hani o gün var ya... iki halkalı sarı, kurdelesiz.
O gece sen güzelliğinle eşsiz, kahven şekersiz.
Mevsimin değiştiği, gecede gündüzde ikiz.
Aşkı arayan ve bekleyen iki hasretiz.
Aynı yerde yaşayıp birbirimizden habersiz.
Kaderin bizi buluşturduğu yerdeyiz.
Mevsimin değiştiği, gecede gündüzde ikiz
Demesinler artık bize, bahtı kapalı kadersiz.
Bulduğumuz yolda yürüyüp aynı yere gelmişiz.
O ayın yirmi biri nişanlımın yaşı yirmi bir, genciz..
Mevsimin değiştiği,gecede gündüzde ikiz.
Bu kalpler için aşk kaç kez gelip bırakmış iz.
Artık izler çok , zaman yok, bu aşk gerek tiz.
Bundan sonra başka nasip haram, aileyiz biz.
Mevsimin değiştiği, gecede gündüzde ikiz.
Sonbahar kuru yaprakları artık kar altında biliriz.
Çünkü yirmi bir Aralık, gecenin gündüzüyle eşitiz.
Yine bir mevsim bitip diğeri başlar iken birleşmişiz.
Mevsimin değiştiği, gecede gündüzde ikiz.
Bütün el ayak parmakları saydım yinede yetişmez.
Otuz iki yıl meğer olmuş nişan olalı, beraber geçirmişiz.
İlk sevgililer gününde tesadüf ya... evlenmişiz.
Mevsimin değiştiği gecede gündüzde ikiz.
Kayıt Tarihi : 21.12.2023 19:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!