Mevsim Yazdı Şiiri - Seval Kemertaş

Mevsim yazdı güneş kavuruyordu tenleri
O iliklerine kadar üşüyor titriyordu
Donmuştu gözleri, üşüyordu yüreği
Soğuktan ceplerine sokmuştu ellerini

Yalnızdı koskoca bir şehir gibi
Veda sözleri kanatmıştı yüreğini
Eski bir aşk masalının kahramanı gibi
Kana bulanmıştı mavi gözleri

Yüzü ayna gibi yansıtıyordu ızdırabını
Gözlerine batmıştı kalbinin cam kırıkları
Elindeki fotoğrafları denize bıraktı
Sulara karıştı kadının gözyaşları

Deli bir rüzgar gibi girmişti ayrılık aralarına
Tuz basmıştı yüreğindeki kanayan yaraya
Mevsim yazdı güneş yakıyordu tenleri
Rıhtımdaki kadın soğuktan üşüyor titriyordu

Hissetti martılar kadının yürek yarasını
Çığlık çığlık ağıtları ağlattı dalgaları
Kan çanağı gibiydi kadının gözleri
Besbelli uzaklara uğurluyordu sevdiğini

Kırılmıştı kalbi bölünmüştü yüreği
Lime lime olmuş parçalanmıştı benliği
Bir yarısını koparmıştı uzaklaşan gemi
Mevsim yazdı, kadın titriyordu, üşüyordu elleri...

28/03/2002