Şu dökülen mevsim yaprakları gibi
Birtek usul rüzgarda bile yıkılmış gibisin
Sorsam birgün sana neden bu kadar hassassın Zamanım geldide geçiyor bile deyip susacaksın
Sızlatır bagrımı her savruluşunda rüzgar Ezip geçecekler kuru yapraklar gibi basıp
Tek bir yaprak bile kalmayacak etrafında
Elbet birgün yeşereceksin bir gönlün ilkbaharında
Uslansana, acım benim, dinlenip dursana artık.
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
Devamını Oku
Akşam gelse derdin hep; geldi bile Akşam; bak, işte:
Bütün kenti kapkara örtüsüyle sarar karanlık,
Kimine kaygı salmış, kimineyse mut getirmiş de.
Ölümlü kalabalık, dışardaki pis kalabalık
