mevsim rüzgarlarında kaybettiğim kadındın sen.istasyon kenarlarında raylara takılırdı gözüm.giden geleni gelen gideni aratır düşüncesine kapılmış istasyondum.sensiz yaşamak zordu.ıslak sokaklarında yürüyordum gözlerime mil çekilmiş gibi,görmüyordum kalabalığı.yalnızdım içimi burkan bu acı sen olamazdın,biliyordum.yorgundum bu şehirde kalmış eski kadınlar birer birer gitmiş oysa eski dostlarla da muhabbet kalmamış ^neydi o eski günler^ demek için geç kalmış oysa mevsim bahardı yağmurlar yağdı sokaklarda ayaklarımın izi var ve ben biraz daha yalnızım.sen başka bir yerdesin,yani benden uzakta...istesem ellerine dokunamam tenini öpemem ve ben acizim bu yalnızlıkla...istesemde bu yalnızlığı terkedemem
edemeyeceğim galiba...herşey bi yerde kaldı ben bir yere takıldım ve ne yazıkki hala gülemiyorum
Denizler ortasında bak yelkensiz bıraktın,
Öylesine yıktın ki bütün inançlarımı;
Beni bensiz bıraktın; beni sensiz bıraktın.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta