mevsim rüzgarlarında kaybettiğim kadındın sen.istasyon kenarlarında raylara takılırdı gözüm.giden geleni gelen gideni aratır düşüncesine kapılmış istasyondum.sensiz yaşamak zordu.ıslak sokaklarında yürüyordum gözlerime mil çekilmiş gibi,görmüyordum kalabalığı.yalnızdım içimi burkan bu acı sen olamazdın,biliyordum.yorgundum bu şehirde kalmış eski kadınlar birer birer gitmiş oysa eski dostlarla da muhabbet kalmamış ^neydi o eski günler^ demek için geç kalmış oysa mevsim bahardı yağmurlar yağdı sokaklarda ayaklarımın izi var ve ben biraz daha yalnızım.sen başka bir yerdesin,yani benden uzakta...istesem ellerine dokunamam tenini öpemem ve ben acizim bu yalnızlıkla...istesemde bu yalnızlığı terkedemem
edemeyeceğim galiba...herşey bi yerde kaldı ben bir yere takıldım ve ne yazıkki hala gülemiyorum
Kayıt Tarihi : 26.4.2004 19:22:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!