Gül bahçeye hazan düştü gonca güller perişan
Mevsim sonu hüzünlenmiş kanı kaçmış sonbahar
Yaprağının benzi soluk kimsesi yok görüşen
İnim-inim inliyor bu ruhu uçmuş sonbahar.
Hisler ufka pembe bir renk yakıştırıp takarsa
Ömür boyu mutluluktan kalmışları yakarsa
Eski sevda, neş’e umut sevinçlerden ne varsa
İpi kopmuş inci gibi atıp saçmış sonbahar.
Güller kokan gülbahçede pembe gülüm eğilmiş
Zaman bitti hazan geldi tüm gayeler dağılmış
Bülbüllerin güller için feryadı boş değilmiş
Bekler beni iştiyakla kollar açmış sonbahar.
Akşamüstü batmak ister yorgun argın bir güneş
Biten yazın üzüntüsü geldi çöktü bana eş
Son anımda alevlendi köze dönmüş bir ateş
Bu yaşlının son anını bilip seçmiş son bahar.
07.11.2020
Kayıt Tarihi : 7.11.2020 20:36:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Düşen sadece yaprak değil acı ve hüzün
Depreşir anılar yad eder geçmişi
Dönüşün yok artık istesen de geri.
Üstadım; Hazan hep acıdır amma ne hikmetse içinde ayrı bir güzellik barındırır. Hazan şairlerin biricik sevgilisidir. Sizin gibi değerli bir üstada yorum yapmak ne haddime. Estagfirullah. Muhabbetle ve Sağlıkla diğer şiirlerinizi özlemle beklerim.
TÜM YORUMLAR (22)