Mevsim Sonbahar Şiiri - Salih Özalaşan

Mevsim yine sonbahar
Takvimler 20 eylül 2003
İlk ağladığım gün
Hayata gözlerimi açtığımda
Anamın ak sütünü ilk içtiğim gün
Dönüp ardıma bakıyorum
Nasılda geçmiş zaman
Ömür aşmış yolun yarısını
Oysa doğdum daha sanki dün

Sonbaharın hazanı çökmüş üzerime
Gülüşlerimde bile sırıtıyor hüzün
Kazandıklarım denizde bir damla
Kaybetmişim; ellerim boş gülmüyor yüzüm
Sevdalara dalmışım göl dururken denizlere
Dağlar çekmez hasret dolmuş içimize
Yıkılıp yerlerde sürünürüz
Kulak veren yok sesimize
Sonbaharda dökülen yaprak misali ömrüm
Savrulup gitmiş bilinmeze
Yıllar yılları yıpratıyor ömrüm gibi
Sevda yüreğimde yeni yıla merhaba
Muhtacım mutlu yıllar dileğinize
Aslında kimse hatırlamaz ya
Kutlarım sadece hayallerde
Umutlar bir başka sonbahara
Kısmet belki bir gün uğurlarım sevenlerle
Yeni bir yıl yeni bir umut
Kısmet belki yenisi kıymet bilenlerle

Y.Tarihi 20-09-2003
Salih ÖZALAŞAN