yüzünün eylülü vardı bir gün
eğilmiş yaprakları bir ağaç gibi
şaşırtıcı yıkılmaz baharı gitmiş
inceden bin cümle gazel güzelliği
mevsim gözlerinde hüzün renkli
yok say çiçekli günleri
elinde sarı sarı sonbahar
şurada savursun saçlarını rüzgar
içini göreceksin yağmurun
mutlulukla ıslanacak ruhun
yaz sonuydu başkaydı mevsim
eylül geçti yaprak yaprak gazel
şenlikli rüzgarlar ince bir tül ellerinde
İstanbul güzelliği eylül yolunu gözler
Mevsim sonbahar ışık ışık baygın duygular
yıkanır güz yağmurlarıyla düşlerim
eylül sabahlarıdır benim sevincim
şirince ısıtır ruhumu gazeller
indikçe her damlası yağmurun
mevsim sonbaharı aşkla severim
yüreğime dolar sarı sarı yapraklar
elem verse de hüzün , altın renklidir
şehrin sokakları cesur ağaçlar
inanılmaz renkleriyle üstüme yağar
muhteşem uyanışıyla mevsim sonbahar
yumdum gözlerimi
ezilen yeşil , yükselen sarı
şehrin altın sokakları
ilk ben söyledim sonbaharı
mutluluk şarkım güz baharı
yol göründü yaz bitti eylül geçti
en çok vedaya benzedi dökülmeler
şanslı yapraklar var mıydı
insanların hayreti sokakların boyası
mevsim boyunca her taraf sarı...
Mustafa kaya
26.10.2017/çengelköy
Kayıt Tarihi : 2.11.2017 09:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
hüznünü hüzünle gördüğüm sevdiğim insanın güz rengi derin duygusal ve renkleri içinde rastladığım bir gün dü..
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!