Mevsim Sonbahar Şiiri - Timuçin Özyürekli

Yağmur dindi, rüzgâr esmiyor
Mevsim sonbahar, aylardan eylül
Sarı yüzün hüzünlü bir çağrı
Koklasam: tenin nane kokmuyor

Rüzgâr esmiyor, yağmur dindi
Bu deniz bizim mavi denizimiz değil
Telefonum çalmıyor, mektubun gelmiyor
Günler akıp gidiyor, evler sessiz

Yağmur dindi, rüzgâr esmiyor
"ayva sarı nar kırmızı sonbahar..."
Hisarönü kahvesi: çiçek ve kilim
Aramız uzak, bakışım dağları aşmıyor

Rüzgâr esmiyor, yağmur dindi
Fotoğrafın solgun, sis içinde kâlbim
Bir şarkı mırıldansam sensiz olmuyor
Dokunsam: anılar kırılıp dağılıyor

Yağmur dindi, rüzgâr esmiyor
Şimdi sadece korkunç sessizlik
Duvarda boş bir çerçeve duruyor
İstasyon'da bıraktım gölgemi.

Ölüm kadar yakınsın bana
Hayat kadar uzak, ah sonbahar...