Yine mevsim sonbahar,
İçimde kapkara bir matem,
Aniden döküldü tüm yapraklar.
Her şey sarardı soldu,
Kalmadı artık o eski heyecanlar.
Adı üstünde;
Mevsim sonbahar…
Bir yaprak kalmıştı yükseklerde,
Düşmeyecekti düşmemeliydi!
Bana vız gelir derdi ne kış ne bahar,
Ben buradayım derdi.
Ama şakaya gelmezdi hiç,
Mevsim sonbahar…
Düşmemek için çok çabaladı,
O son umut,
Gözlerimde son kalandı.
Esti bir anda beklenen rüzgar,
Ve koptu savruldu dalından.
Mevsim sonbahar…
Her yanı hüzün buğusu,
Her gün güz rengi acılar.
Faydasız elden ne gelir artık?
Bunun adı sonbahar…
Her şey bir köşede kırık.
Yıktı dağıttı her yeri,
Etrafta boğuk bir hıçkırık.
Sarıya çevirdi bütün renkleri.
Umutlar penceremde ağlar,
Adım oldu,
Sonum oldu,
Mevsim sonbahar…
Kayıt Tarihi : 31.3.2010 19:46:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Soner Atik](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/03/31/mevsim-sonbahar-30.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!