Ağır bir esaretten, ölümüne sabırla kaldırır başını
Başa bela, vurdum duymaz sonbahara aldanırken hüzün.
Saklı kalanın fetvasını duyar uzaklardan
Zehir zıkkım bir düşün peşinde tükenmişliği bağlayıp Ekim e
Bir heves Kasım ı kucaklama telaşında bulur kendini.
Lodos uçururken hayalleri vazgeçilene ağıtla, adımlar baharı
Nihavente sarılır umuda döner yüzünü daimi döngünün ıslak kırılganlığıyla
Ama..son bahardır, mevsim kıştır artık
Kayıt Tarihi : 10.10.2011 13:55:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Berna Karaoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/10/10/mevsim-sizisi.jpg)
Hala son bir umut,hala inanç,hala inatla
direnerek...Tebriklerimle dost...
TÜM YORUMLAR (11)