Mevsim Kışa Dönmüş Şiiri - Süleyman Bektaş

MEVSİM KIŞA DÖNMÜŞ

Eyvah mevsim kışa dönmüş,
Sefasını sürmeden.
Bir koca yaz geçti.
Sırtımız ısınmadan.
Karşı dağa duman inmiş,
Belli ki kar yağacak.
Leylekler geri dönmüş.
Bu beldede tufan olacak.
Ömrüm şehirde geçti,
Yayla nedir bilmeden.
Kara suya kanamadım kuyudan.
Yine içemedim şu Mağran’ın,
Çam kokulu suyundan,
Uykularım kaçtı sivrisinekten,
Gözümde fer kalmadı, dizimde derman.
Dönüp durdu başım sarı sıcaktan,
Böyle geçti bu yazda...
Bir yaylaya çıkmadan.
Oh deyip gölgeye, sırtüstü yatmadan,
Çardağıma bir çınar dalı atmadan,
Eyvah mevsim kışa dönmüş.

S.Bektaş
(Çağdaşi)