sevgiliye...........değişler.
Merhaba BAHAR KOKULUM; bugün bulunmuş olduğum mekândan şöyle bir dışarı çıkıp ufunetimi dağıtmak belki değişik ortamlarda bir anlık senin gidişini unuta bilirim düşüncesiyle dışarı çıktım.
Sana Allaha ısmarladık diyemedim çünkü sende benim gibi dünyalık nafakanı takip ediyordun. Ancak sana sarıldığım resmine baktım dakikalarca sana sarıldığımdaki an gözlerindeki mutluluğu keşfederek ancak suliyeti ni öptüm ona el salladım ALLAH a emanet ol diyerek.
Hava çok sısak hem de çok nemli yapış yapış oldum nemden dolayı, önce deniz kenarına gideyim dedim, sonra fikir değiştirip yeşilliğin hakim olduğu alanı tercih ettim.
Vardığımda gördüm ki dışarıda bahar gelmiş o güzel kokuyu ciğerlerime çektikçe sen geldin aklıma BAHAR KOKULUM papatyalar açmış narin bahar çiçekleri gördüm o kadar güzeller ki anlatamam. V e oka dar kırılganlar aynı zamanda, rüzgârın hafif esintisinde bile toprağa eğilmeleri dikkatimi çekti.
Onlar toprağa eğilip kalktığı sırada o güzel çiçeğine bir kelebeğin konmaya çalıştığını gördüm, hareket halinde olduğu için birden konamıyor onunla birlikte toprağa eğilip havalanıyor. Bir müddet böyle devam etti. Çiçeğinde kelebeğin konmasını arzuladığını hissettim çünkü kelebekte onun kadar güzel ve zararsızdı ona zarar vermezdi. Sonunda çiçeğe konmayı başardı. O renk cümbüşü kanatlarını bir huşu içinde kapattı, durumda çiçeğinde memnun olduğunu anlamamak için kör olmak gerekliydi… Sanki rüzgâr seni koparırsa bende senle geleyim der gibiydi kelebek… Çünkü kelebeğin yaşam gıdasını çiçekten aldığını ve çiçeğinde bunu bir memnuniyet içinde sunduğunu gördüm. Bir müddet onları izledim sonra biz geldik aklıma sen ve ben, hafiften tebessüm ettim ve dedim ki evet gülüm sen baharın kırılgan ama bir oka dar sevgi ve şefkat yüklü çiçeğisin bense o narin kelebek. Seni koparırsa rüzgâr beni de koparır. Seni kırarsa rüzgâr beni de kırar, çünkü kelebeğin yapıştığı gibi yapıştım sana rüzgâr umurumda değil. Senden ancak zalim, güzelliği keşfetmemiş, şımarık bir insan gelir, benim o narin bedenimi tutup alıp kanatlarımı kırarsa tıpkı iyilik yapmaya çalışan insanın zamansız kozadan çıkarması gibi. Beni senin üzerinden alırsa o zaman zaten çaresiz im ve ÖLMÜŞ OLACAĞIMDIR Bunun haricinde ben yaşam gıdamı senden almaya devam edeceğimdir bahar bittiğinde zaten sen ve ben yok olacağızdır çünkü ikimizde bahar mevsiminde hayat bulan bahar çiçeği ve kelebeğiz. Güya senin gidişini unutmak için çıkmıştım değil mi? 17.06.2005
Tamamını Oku
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta