mevsimleri kitliyordu gürbüz meyveli ağaçlar
bir dalında çiçeği diğerinde donmuş hüzün
kumru;
açık pencereyi arsızca evi bilen
dudağıma gaga seren ru tenimde lütuf
adam olanın çözemediği darı çözmüştü
sonunda baharın ilkini de getirmişti ekime
terane tersanesi ocağım
tınlıyor yine
notaları dizmeden nağme olur mu?
olur işte...
do, si bemol, fa
keyfe gelişine...
gitarın gergin telleri akort buluyor
çırpınışında kanat mevsime
meyve veriyor dalında hüzün
hamından olgununa
sallanıyor...
kırağı düşünce mevsime
pencere kapanınca sıcağına
donuk kuru bir dal çarpacak
soğuktan beyazlaşan gitarıma
altın sükunet yerleşecek
ayaza teslim duvarlarıma...
biliyorum
......korkmuyorum....
18.10.05
.
Yasemin SezerKayıt Tarihi : 18.10.2005 13:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!