Ne zaman bir umuda kapılsam;
Çok sürmez hâyâl kırıklıklarım.
Mutsuzluk alaşağı ediverir beni.
Sonra mıhlanırım yalnızlar sokağında.
Mevsim hüzün mevsimidir artık.
Hazan olur gözün gördüğü her yer.
Yaprak yaprak düşer herşey dalından.
Yaşarken ölmektir bu yalnızlık.
Taşımak için kimse tutmaz salından.
Yaşamak nedendir? seni hiç yaşayamadık.
Ahmet Türkkan
Kayıt Tarihi : 27.8.2015 10:25:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Ne zaman bir umuda kapılsam; Çok sürmez hâyâl kırıklıklarım. Mutsuzluk alaşağı ediverir beni. Sonra mıhlanırım yalnızlar sokağında. Mevsim hüzün mevsimidir artık. Hazan olur gözün gördüğü her yer. Yaprak yaprak düşer herşey dalından. Yaşarken ölmektir bu yalnızlık. Taşımak için kimse tutmaz salından. Yaşamak nedendir? seni hiç yaşayamadık. Ahmet Türkkan
![Ahmet Türkkan](https://www.antoloji.com/i/siir/2015/08/27/mevsim-huzun-2.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!