Mevsim Hasret Şiiri - İsmail Bozkurt

Mevsim hasret, hava soğuk
Yüreğim yangın yeri,
Yağmurlar soğutmuyor bu ateşi,
Bu şehre kar yağmalı kar,
Mahkum etti seni uzak diyarlar,
Çekiyorum iliklerime kadar hasretini,
Kanatıyor özlemin yüreğimi
Vakit ayrılık sonrası

Kendi yalnızlığımı topluyorum,
Issız boş odalardan,
Özgürlüğümü yitirdim yalnızlıklarda,
Kandım kırık uçamıyorum,
Üstüme yürüyor zalim duvarlar,
Vakit ayrılık sonrası,
Akrep ve yelkovan beynimi deliyor,
Saniye katranı bir mengene,
Bir hançer gibi yüreğime giriyor,

Sessiz odalardan sedan geliyor,
Sensiz hatıralar ıstırap veriyor bana
Üşüyorum sarılıyorum hatıralara
Bebek sesleri çınlıyor kulağımda
Uykusuz gecelerde beraber büyüttüğümüz
Gecenin ilerleyen anında
Sen çok uzaklardasın yoksun yanımda