Mevsim dediğin Şiiri - Kâmil Şenol

sensizlik ki içimde koca bir mağara
sesin yankılanıyor derinlerinde
sarkıtlar dikitler yeraltı suları
rutubetli bir hava çekiyorum ciğerlerime
sonra nasıl oluyor gözlerim acıyor
gözlerim dedim hani sana baktığım
saçının her bir teline tek tek
teninin her yerine köşe bucak
sonra da gidişinde ardından
usul usul baktığım gözlerim
sonra bir bahar havası ki rengarenk
ve mağarayı dolduran bir leylak sesi
oysa oldum olası sevmem baharı
mevsim dediğin biraz karakterli olmalı