Karadağ'ın Ardında Şiiri - Dinmez Er

Karadağ'ın Ardında

Yüzyıllar süren kovalamaca
Yelkovanla akrep aşkında acı son
Sarkaçlı saat sonsuza dek durunca
Başlarını öne eğmiş vazomda çiçekler
Dışarıda katran karası karanlık
İçinde dilsiz, sağır koyu bir keder
Şiddetlenerek esiyor kuzey rüzgârı
Titreşiyorlar bahçemde yapraklar
Perdelerim uçuşuyor ve kuşlar
Duvarlarım ürperiyor ben üşüyorum
Karadağ’ın ardından boy gösterdi
Sararmış solmuş yüzüyle güneş
O’da farkında,
Mevsim bende sonbahar.

Dinmez Er / 2012. 07. 05 /