Mevsim Bahara Dönerken

Mevsim bahara dönerken başlar sevda
Başağın asaletiyle başlar gülü sevmek
Umut irmik irmik, çoğalır, taşır hayallerden
Mevsim bahara dönerken

Bir huzur kapısı açılır hatıralardan sonra
Damla damla yağmur, umut olur kuruyan nehre
Kurur hüznün dalı, gövdesi çürür çaresizliğin
Mevsim bahara dönerken

Biter felaket telalarlın son sözü
Bu aydınlık çağda zalime söz düşmez
Baş dimdik, zulüm karşısında eğdirilemez
Mevsim bahara dönerken

Darağacından asılır adaletin kırık kolu
Mutluluk pırıldar annenin göz bebeklerinde
Gül olur, hüzün kokar, sevda ile aşk ile
Mevsim bahara dönerken

Mevsim bahara dönerken aşk başlar
Mevsim bahara dönerken umut…
Mevsim bahara dönerken aydınlanır yarınlar
Mevsim bahara dönerken kalem kılıçtan keskin olur