Nalan nağmeler Şiiri - Dağlar Özügüç

Şarkılardan ne kadar çok fal tutmuşuz
Her nağme ayrı bir hatıra sanki
Kat kat şarkılar dinliyoruz
Hatta katı açılmamış şu anki
Bu günde akşam oldu
Kur meyhaneci masayı
Çok geç kalmadan
Bak artık vakit doldu
Bu akşam yıllanmış hatıralar
İnanılmaz nalan nağmeler
Ve biz hep beraberiz

Seven alsın bu mahsun geceleri
İkramiyesi ay karanlığı
Çilingir sofrasında sarhoş muhabbeti
Vaktin varsa tekrar tekrar dinle
Birde kenarda hafiften
Başlamışsa kanun nağmeleri
Yada derinden bir keman sesi
Aydınlatılmıyorsa sokak lambalarının
Ölgün ve yılgın ışıkları
Gün artık kapanmış demektir
Süpürür yavaştan çöpçüler sükunetle
Yitik sevdalardan geri kalanları

Sonra bir gün olur
Sokakta bir şeyler değişir
Mevsim bile döner kış olur
Çiseler kar sessiz ve derinden
Günü gelince o köhne kasaba
Zarif beyaz gelinliğini giyer
Uzun ince belli dik omuzlu
Pervasız telefon direkleri
Zabit gibi karşı kaldırımda
Evsizlerle birlikte nöbetteler
Bidonları devirerek boş sokaklarda
Gezen başıboş köpekler
Tren istasyonunun köşesinde
Gün ışıltısından umutlu tektekçiler
Ve volta atan bekçiler sabahı bekler

Yine gün gelir bu devran döner
Bu günlerde gelir geçer
Yada durumuna alışırsın
Güzel günlere er geç ulaşırsın
Kuşlar bile konar dallarına
Kırıldığın yerden çiçek açarsın
Yabani bir çicek filizlenir
Taşlaşmış o bahtsız yüreklerde
Beklenen sabah olur
Günün ilk yolcu treni
Yanaşır ağır ağır birinci perona
Sonunda bizim köhne kasabaya
Bir yabancı gelir
Yeniden başlatır serüveni
Mevsim tümüyle bahar olur