Mevsim Artık Sonbahar Şiiri - Mecit Aktürk

Hayallerim âh çekiyor arkamdan
Yara aldım yelkovanla savaşta
İhtiyarlık yaman tuttu yakamdan
Adım atmak zor geliyor bu yaşta

Sanırdım ki bu han heva, haz için
Kapısında avuç açtım yaz için
Fırsat dahi bulamadım naz için
Ağu vardı soframdaki her aşta

Tan güneşe perdesini açarken
Sezemedim gençlik gelip geçerken
Bahtım benden bîzâr olmuş, kaçarken
Hırsı gördüm dünyevî her telaşta

Tanıyalı kar, boranı, ayazı
Saçtan geçtim kaşlarım kar beyazı
Nasıl dinsin yüreğimin avazı
Hüzün varken çehremdeki nakışta

Bal olsa ne her lokmama o katık
Tat vermiyor saatimde kalan tık
Tümsek dahi şimdi yokuş, ve artık
Mevsim güzde, gönül közde, göz yaşta

Anılarım seslendikçe maziden
Kalem ucum ikrah etti yazıdan
Talihimden haz umarken, sızıdan
Yandı genzim, soldu benzim yokuşta

Kum saatim yakın etmiş ırağı
Az ötesi ömrümün son durağı
Bağrı açık müşfik yârin kulağı
Uçmak için kanat çırpan o kuşta