Mevsim Şiiri - Ahmet Mansuri

Belki biri zamanını bekliyordu
Takvim yapraklarında adını arayan
Elleri cebinde dolaşır tenha sokaklarında gönlünün
Varlığını ararken solup
Sonbahar olmuş

Belki biri soluklanacak yer arıyordu
Yorulmuş ayakları dizlerine çekilmiş
Soyunmuş yaprakları gönlünün üşümüş
Varsa yoksa adını fısıldayan
Kış olmuş

Belki birini bekliyordu
Üzerinde hazırlıksız ıslanan paltosu
Yağmur habersiz yağmış
Kim bilir güneşi neredeydi
Mevsimi canlanan yapraklarından habersiz
İlkbahar olmuş

Belki biri onu bekliyordu
Her kışında bir baharı
Yağmur yağsa elinde şemsiyesi olan
Kim bilir takvimi nasıldı
Gözlerinin kahvesi kırağı çaldığında
Yaz olmuş