Mevsim Yok.
Pencere içi rüzgar esiyor,kar görmek istiyorum.
Bakıyorum dışarda kar yok,yanımda yâr.
Niye diyorum soruyorum bulutlara,pencereden dışarı bakıyorum.
El ele sevgililer görüyorum neşe dolu,aşk dolu ama kış yok.
Yaşlı insanlar üşüyor soğuktan,bakıyorum mevsim yok.
Unutuldu yaşlı insanlar nesiller çok geçtikçe,bakıyorum saygı yok.
Kırlar kurumuş,bakıyorum tarla da ot yok.
Menfaat iklimine bürünmüş baksan dost çok görsen dostun yok.
Kuraklaştı kalp,baksan içinde yaradan yok
Bakıp,gördünüz mü gök yüzüne bir tane kuş yok.
Göz çerçevesi var ama baksan gören göz yok.
Baksan şu yalan dünya da bir doğru yok,
Bir doğru yol…
Kayıt Tarihi : 31.1.2024 01:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Pencere açıkken rüzgar esiyordu,camdan baktım yaşlı insanlar gördüm,sevgililer gördüm kalemimin yettiği kadar gözümün gördüğü kadar içimi dökmeye çalıştım.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!