Ben, bahar ım!
Kollarım çiçek açar,
Yeşillenirim dönem dönem.
Ben, yaz ım!
Alev alırım zaman zaman,
Püskürürüm kızgın lavları
Öfkelenirim bardak taştığı an.
Ben, yine bahar ım
Bu kez kolum kanadım kırık,
Buruk bir hüzün kaplar
İçim sızlar kalbim ağrır.
Ben, kışım üşürüm!
Şimdi soğuktan sızlar içim.
Hadi canım unut öfkeyi,
Unut içinin sızlamasını,
Unut üşüyüp titremeyi
Sar sarmala kucakla...
Meral Cengiz
Meral ÇakırKayıt Tarihi : 24.4.2010 02:57:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Meral Çakır](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/04/24/mevsim-57.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!