Mevsim Şiiri - Fatih Işık

Bugün ilk defa üşüdüğümü hissettim.
Üstelik hava da gayet normaldi..
Soğukla sevişir gibiydim..
Bir ısınıp, bir soğumak kaderimde heralde.

Düşünüyorum da,
Ne delilikler yaptım bana gelmen için.
Ne temiz bir sevgim varmış ki,
Kimseyi senin yerine hala bile koyamadım.

Ya üç kız? Ya hayali aşkın dersen,
Onlara aşık olmadım ki,
Sadece bir cennet bahçesinin kapısından
Öylesine bakıp gittim.
Sende ise cennete girmiştim ben..

Çok yalnızım ve her an ağlayabilirim.

Bugün ayrıca Dolmabahçe’de yürürken
Akşam vakti, efsunlu şarkılar,
Siyah bir inci gibi deniz ve
İnsan kokularıyla beraber;
Her zamanki gibi,
Günümü,
Aşk adına yaptıklarımı
Gözden geçirdim..
Ama hep o kötü manzara gözümde..
İnan kör olmayı çok isterdim o an..
Bir kaside yazsam Yaradan’a da
Beni bu dertten kurtarsa..

Ha şimdi seni sevdiğimi zannedip,
Bu yüzden böyle üzgün olduğumu düşünürsün.
Yanılıyorsun..
Bu kadar basit bir şekilde kazanılacak
Bir kız olmana rağmen,
Ben neden bu kadar uğraştım seninle anlamadım?
Aşkın büyüsü olmalı..

Oysa sana bir kez sarılmak için,
Seni bir kez öpmek için,
Bana yaslanıp etrafa mutluluk yaymak için
Neler vermezdim,değil aslında herşeyimi verdim..
Kendi ruhumu, gururumu bile..

Bir temmuz güneşinde,
Bir nisan rüzgarında,
Bir kasım yağmurunda olan güzellik
Sende vardı ama
Ben kendimi ömür boyu süren
Bir kış fırtınasına çevirdim,
Sonra anladım ki..
Ben bu yüzden seni kaybettim..