böyle ilkbahar yağmuru gibi elime düşmemeliydin.ben sonbahardaydım.yeşilenmeden kurumuştu yapraklarım.surgün gibi bir mevsimdi.böyle gelmemeliydin.adına yakışan bütün güzellikleri hayatımda soyutlamalıydım oysa hep somut anlamında kaldılar.sebepsiz suratımın arkasında biraz iyimser biraz kemiren biraz dalgalı adam oturuyor oysa.böyle ilkbahar zamanı gibi geldin oysa kıştı mevsim.şimdi yokluğun bir ocak ayının soz zamanlarında esiyor.havaya bakıyorum biraz bulutlu yaşama dair sana bir yağmur ben akıyorum.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta