Mevlüde Demir Şiirleri - Şair Mevlüde Demir

Bulursun gel desen beni anında
Kalbinde bir köşe yer aç yanında
Saçlarımı okşa uyut kolunda
Aşk dedikleri şey bu olsa gerek
Katlanıyor sana aşkım giderek

Bir sen varsın dünyada birde şu kara toprak
Yüreğimde hazan var dökülür yaprak yaprak
Kirpiklerin kalbime batar zehirli mızrak
Kıymazdım koklamaya seni benden çaldılar
Açmamış gül gibiydin dalından kopardılar

Bir bakış bir gülüş kıvılcım yaktın
Yanına gelirdim lakin ıraktın
Neden gözlerinden mahrum bıraktın
Ben sana hasretim sen bana hasret

Pembe hayallerin hepside bitti
Derdine katlandım lakin vicdan yok
Güldürmedin bir gün yüzümü gitti
Ölürsem arkamdan çok ararsın çok

Dünyada cehennem yaşattın bana

Kaçtı elimizden bak mutluluğun fırsatı
Hatırıma gelince dalarım uzaklara
Bakışların gülüşün içimde ukte kaldı
Ettiğini çekersin sanada gelir sıra

Değişiyor tavrın değer verdikçe
Kahrettim kadere seven gördükçe
üstüne düşüpde seni sevdikçe
Neler ettin bana yaz defterine

Kaybetmem sanarak sarıldım sana
Avare misali düştüm yollara
Günahı sevabı sen bende ara
Ne sevdiğim kaldı ne de sevenim
senin suçun yokki suçlusu benim

Bütün ızdıraplar bende kördüğüm
Çilemi sevdamı sende gördüğüm
Seviyormu hâlâ diye sorduğum
Vur hançeri bari ruhuma son ver

Benzemez aşkın tattığım başka tatlı duyguya
Doyulmuyor kollarında sabaha kadar uykuya
Benzersin ırmaktan akan berrak serin bir suya
Ben kıyıda kum tanesi sen denizde deli dalga
Sürükleyip peşinsıra götür beni uzaklara

Aşk şarabı diye zehir içmişken
Dağlara taşlara ele küsmüşken
Aşktan ümidimi tamda kesmişken
Gönlüme gizlice girdin ansızın