Mevlüde Demir Şiirleri - Şair Mevlüde Demir

Bir sen bana canan de, bende sana yalnız can
İç sevda şarabından,iç kanalım beraber
Hadi gel sen sevgilim,gel tanyeri doğmadan
Sevda denen ateşte yar yanalım beraber

SENMİSİN
Kalbimde bir anlam veremediğim
Bir sevinç bir heycan yoksa senmisin
Bulutlara bakıp yarışır oldum
Mutluluğun adı yoksa senmisin

Allah'ın uğruna yollara düştüm.
Ateşte kor gibi yandım ben usta
Yıllarca sırtımda yükler taşıdım
Günah yüklerini kaldırmam usta

Ne yapsam etsemde başaramadım

İnandım yeşil bir çift gözün bakışlarına
Ne bileyim aldandım süslü yalanlarına
Seviyorum demiştin uydum arzularına
Gördüğüm hep kabuslar çıkıyor rüyalarım
Körkütük aşık olup sevdiğime yanarım

Ekmeğimi bölüp versem, ben kimseye yaranamam
Ağlarım çok yanarım ben,fakir fukara görünce


Saftır kalbim yapar yine,iyilikten yorulmadı
Darbe üstüne darbe yer ve halada durulmadı

Elini tutmak için bin yıl yine beklerim
Tanrıya dua ettim oluyor dileklerim
Gözlerimden kıskanır yüreğimde saklarım
Perdenin arasından güneş ol doğ günüme
Açıktır sana kapım çalmadan gir gönlüme

Hak yolunda yürürken dikenli yollarımız
İyi gün kötü günde yükselir kollarımız
Terketse bizi rabbim kırılır dallarımız
Allah'ım doğru yolu isteyene nasip et
Rahmete ermek için ver kuluna hidayet

Beklediğim şarkısın düştün notalarıma
Güneş olup ısıtsan doğsan sabahlarıma
Öksüz bir yavrusun sen gel sarıl kollarıma
Ben sana yeryüzünü cennet gibi yaparım
Sen benim ol yeterki gözüm gibi bakarım

Yaradanım dilerse taşı dağları eler
Gözlerimizin feri gün gelir birgün söner
Sevdiği kullarına rahmet edip yüz döner
Muhammet kapısında bitmiş gül eyle beni
Rabbim yakma ne olur secde etmiş bedeni

Vazgeçilmezsin sanma dönüp arkana bakmam
Toplar hatıraları bir tekini bırakmam
Kor ateşde yansamda kıvılcım bile yakmam
Beni sen yaratmadın senin kulun değilim