ne olur kim olduğunu bilsem pia'nın
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
Devamını Oku
ellerini bir tutsam ölsem
böyle uzak uzak seslenmese
ben bir şehre geldiğim vakit
o başka bir şehre gitmese
otelleri bomboş bulmasam
KEMANIN SESİ
iki avcumun arasına aldım yüzümü küçük bir çocuk gibi
korkmadım bu kez karanlıktan, kapadım tüm ışıkları
ve kapadım gözlerimi kemanın sesiyle huzuru alıp yanıma.
içlenmelerini dinledim baş ucumdaymışsın gibi,
gözlerinde çakmak çakmak yanan yıldızlara aldanırken,
leyla gibi çöllerinde buldum kendimi, senden kendimi ararken.
la'l rengi düşlerini kemanın tellerine nakşederken
ben çok uzaklarındaydım, o uzakların uzak olduğu düşlerde
ifşa edemediğin hayalin içindeydim ben, ''sen beni, bensiz severken''
betimleyemedim hislerimi bu yüzden, kayıp düşlerin dergahında
çocuk gibi kaldım işte orada öylece, o koca karanlığın içinde
bulsam da seni kayıpları yaşadım, kemanın sesinde
ve ben hiç bilmedim seni, hiç bilmedim sevgini
yarını, yarınları var mıydı bu karanlığın yarılanan gecede
ama sen yoktun biliyordum, o yarının o yarınların ilk güneşinde.
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta