Mevlidi Nebî Şiiri - Serhat Güneri

Her taraf kirli, herkes talihsiz,
Her yurt imansız, her ev ahlaksız,
Zemin küfre hakim, dünya nizamsız,
Kafir zalimler, hayasız, durmaz zinasız,
İnsanlık sükût etmiş, dertler dermansız,
Mahlukatın değeri bir eşyadan farksız,
Eşya gibi satarken, insanı insafsız,
Diri diri gömülürken kızcağız,
Baba elimden tut der, kaygısız,
Zanneder ki yanlışlıkla düşmüştür mezara,
Bir utançtır baba için, bakar kız çocuğuna,
Elinden tutmak yerine, eline basar ayağıyla,
Çıkamaz kız çocuğu, baba kurtar beni derken,
Almış eline küreği, kumları üstüne atarken,
Affet kızım beni, ne gelir ki elden,
Masum kız çocuğu baba diye inlerken,
Toprak kesmiştir nefesi, dönemez ölümden,
Ağlar babası kızını öldürürken,
Örf, gelenek, ananeye mahkumken bütün dünya,
Alemler nursuz, ziyasız , muhtaçtı O’na,
Kabe-i muazzama putlarla doldurulmuş,
Bütün insanlar için mabed olmuş,
Herkes taparken lat, menat, uzzaya,
İnsanlar nefislerinin isteklerini yapmakta,
Bütün insanlık muhtaç olduğu anda,
O doğduğunda alemler gark oldu nura,
Doğumuyla insanlık anlam kazanırken,
Kainat sessizliğe bürünmüş, doğumunu izlerken,
O Nur, nuruyla nurlandırdı âlemi,
Bütün çirkinlikler, güzelliklere inkılap etti,
Bir nefeste dize gelen ruhlar,
O’nunla nurlandı, O’nunla terakki etti,
Ya Muhammed varlığımız seninle varlık buldu,
Ruhlarımız seninle nur oldu,
Şu dünya zemini asırlardır,
Senin nurunla ayakta durdu,
Kainatın bütün güzellikleri,
Senin adınla güzel oldu,
Dünyadaki muhabbet,
Senin sevginle anlam buldu,
İnsanlık ahir zamanda,
Senin doğumunla tekrar doğdu,
Seni seven tüm kardeşlerin,
Kalplerinde aşkınla, yandı tutuştu,
Herşeyimizi sana muhtacız Ya Muhammed,
Ne olur tut elimizden bize yardım et…