Mevlayı zikreyler
Yağmur yağar coşar çağlar,
Seller Mevla’yı zikreyler,
Aşkı ile söyler ağlar,
Diller Mevla’yı zikreyler.
Düşünürüm derin derin,
Sahibi göklerin yerin,
Seher vakti eser serin,
Yeller Mevla’yı zikreyler.
Kuşlar havalanıp uçar,
Etrafına neşe saçar,
Has bahçeye sofra açar,
Güller Mevla’yı zikreyler.
Yollar geçer uzun ince,
Su akar kar eriyince,
Mor giyinmiş yüce yüce,
Dağlar Mevla’yı zikreyler.
Yeşil kurbağalar öter,
Etrafında otlar biter,
Canlar yüzer kulaç atar,
Göller Mevla’yı zikreyler.
Ağaçsız ovalar sessiz,
Gelen geçen yoktur ıssız,
Kumlara bürünmüş susuz,
Çöller Mevla’yı zikreyler.
Suyunu ver orda bırak,
Korur onu kara toprak,
Domur açar bürür yaprak,
Dallar Mevla’yı zikreyler.
Kaya derki gelmiş geçmiş,
Fani dünya kucak açmış,
Kimi konup kimi göçmüş,
Kullar Mevla’yı zikreyler.
Kayıt Tarihi : 9.3.2007 20:51:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Mevlayı zikreyler konusunu anlatmak.
Yazmışsın
TÜM YORUMLAR (2)