Mevlana'ya Bakışım Şiiri - Nevzat Dağlı

Farsça yazıp söyledi Mevla’ya olan aşkı,
Belki dilden bir katkı beklemiştir Mevlana.
Keşke Türkçe yazsaydı her dili bilen aşkı,
İyi ki dile müzik eklemiştir Mevlana.

İnsanı kutlu bildi Yaratandan ötürü,
Her kusuru kapattı Halk edenin hatırı.
Doğruluğa davetti yazdığı her satırı,
İnsanı insan diye aklamıştır Mevlana.

Bilgiyi yüceltendi, âlime önem verdi,
Sevgi ile öğretmek olmuştu bütün derdi.
Olgunlaşma ölçüsü olarak sabrı gördü,
Hamları sabır ile yoklamıştır Mevlana.

Kavgadan uzak durdu, barışı önceledi,
Doğruları yanlışı akılla inceledi.
Bilenlerle sohbette fikrini güncelledi,
Cahilleri susarak haklamıştır Mevlana.

Yararlı olanlara hayırlı insan dedi,
Hayırsız kişileri hep uyarmak istedi.
Tövbeyi salık verdi, affınız yok demedi,
İnsanları özünden koklamıştır Mevlana.

Şemsi görüp ısındı, yüreği aydınlandı,
Gönlünde çiçek açtı bahar gibi canlandı.
Yaratanın gücüne bilinciyle inandı,
Kalbindeki sırrını saklamıştır Mevlana.

Nevzat’ın hemşerisi, öğretmenidir ya da,
Anadolu ruhunu yaşatıyor dünyada.
En olgun meyvesini verse bile Konya’da,
Karaman toprağında köklemiştir Mevlana.

Halk Ozanı Karamanlı Nevzat