“Gel, yine gel…” diyorsun, gelmek öyle kolay mı?
Lâkin çağrına uyan, ben bir erim Mevlânâ…
Geldim, yüz sürmek için bekliyorum kapında;
İlminin eşiğidir benim yerim Mevlânâ…
Bilmiyorum kaderin yaptıkları şakamı,
Bu ne biçim aşktır ki bırakmaz hiç yakamı,
Ben sensiz olanlara seni aratıyorum,
Ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum,
Seni saklayacağım, seni yazıp-andıkça
Kendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum.
Unutturmayacağım, seni yaşatacağım,
Devamını Oku
Ben sensiz kalanlara seni yaratıyorum,
Seni saklayacağım, seni yazıp-andıkça
Kendimi çoğaltıyor, seni kuşatıyorum.
Unutturmayacağım, seni yaşatacağım,
