Mevlana ve Şems Şiiri - Zikrettin Karaca

MEVLANA VE ŞEMS...( Şeb-i Arus)

MEVLANA...

Ben senim sen bensin ben sensizim sen bensiz
Biz beraber fakı'yız gülüz biz dikeniz biz canız biz.
Adem'iz biz Havva'yız biz Kani'yiz
Şeb-i nin "Nebi'nin Meltem'iyiz fani'yiz biz deva'yız.

ŞEMS...

Bende senim sende bensin biz biriz biz beraber bir koluz
Biz gövdeyiz biz ağacız biz yaprağız biz dalız.
Kutlu bir mürüvetin eseriyiz biz canız cananız Kuluz
Suf-i'yiz biz Ömer'iz biz Hamza'yız biz,biz çölüz.

MEVLANA...

Umut var ümit var Kul var Kullar var bir de Amaç var
Ey Üstam ey üstadım bizlerede bir son var sonuç var.
Serv var sebep var ehl-i deva el var edep var
Merşeb-i, bir Muhliste an var anı var Ana var Anaç var.

ŞEMS...

Ey üsdat ney var neyzen var bir Bilal, birde ezan var
Babil tepelerinde ser var serap var birde fizan var.
Örümcekten evler kaleler var surlar var birde düzen var
Münker var nekir var gam var kader var birde bu dertleri yazan var.

MEVLANA...

Şems'im ehemmiyet var cemiyet var eren var
Biliriz ki Mürüvet var mühteviyet var gören var.
İmtahan var sorgusu var yargısı var
Soran var
Günah bizim değilmidir mükafat var yeren var.

ŞEMS...

Ey üstadım bel bağladım sahi candan bizarım
Ubuvetten bir derdim var gece gündüz yazarım
Ben sensizim ben sessizim ben kendime kızarım
Her gün başka her an başka bir meyende gezerim.

MEVLANA...

Ey Şems'im ey özüm ey iki gözüm,biliriz ki
Bizler kuluz bizler beşer has çamurdan külçeyiz.
Sen günahtan söz edersin günaha biz ölçüyüz
Ey şemsim biliriz ki Resül Hak'ka, biz resüle elçiyiz...

Zikrettin Karaca